Lieve Barbara, ik ben nog steeds met je boek bezig maar wilde je even zeggen: DANKJEWEL! Wat een prachtig boek heb je geschreven en alle details over je gevoel, je gedachten en precies de woorden van soms onbegrip bij anderen..allemaal (helaas) zo herkenbaar.. zo goed van je dat je hier een boek van hebt gemaakt. Ik vind het tot nu al zo mooi... soms moet ik het ook even wegleggen omdat het te dichtbij komt, maar hoe jij al gegroeid bent dat geeft alleen maar kracht! Wat ben jij een topper! Lieve Barbara, nou eindelijk heb ik vandaag het laatste blaadje omgeslagen.. wauw wat een verhaal van je ! En ja, op het begin moest ik het vaak even wegleggen omdat het me te heftig was.. en ook bij mij begon het filmpje weer af te spelen.. later toen ik verder in je verhaal kwam waren er zinnen, waarvan ik ze dacht destijds en nu in jouw boek las. Want inderdaad het zinnetje: " Heb je het al een plekje kunnen geven? " Hoe vaak ik dat had gehoord en waarvan ik de rillingen kreeg soms en soms ook een bepaalde woede in me borrelde.. kortom lieve Barbara, wat enorm fijn ook dat er eindelijk iemand is die dit heeft gedurfd en gedaan om het zo enorm goed te omschrijven hoe het is om als ' zusje van ' te vertellen wat je allemaal meemaakt en wat er allemaal in je hoofd omgaat. Ik kan niks anders zeggen dat het een prachtig boek is en dat je zo ENORM trots mag zijn op jezelf! Veel liefs en knuffels van mij!